نکته 421: خداااااااااا [معنای واژه رب2 ]
سلام
در پست قبلی سوالی مطرح کردم [اینجا] و خودم هم دنبال پاسخش بودم تا اینکه امروز "استاد شایق" را دیدم و ازشون سوال کردم و ایشون هم با همون مهربونی و طمانینه همیشگیشون پاسخ دادند پاسخی که حال من را دگرگون کرد:
واژه "رب" دو قاعده مهم داره :
1- مالکیت
2- کمال
یعنی خداوند به عنوان مربی انسان ها این دو ویژگی را داره، هم مالک انسان هست و هم انسان را به کمال خواهند رساند و توضیحاتی دادند و در آخر یک مثل زدند که خیلی درک بحث را آسون تر می کنه :
وقتی ما دعاهامون را با رب شروع می کنیم داریم به می گوییم که خدایا تا مالک ما هستی و مسئول کمال ما پس این دعا را اجابت کن مثل این می مونه که یه بچه باباش بگه : " بابایی! تو که بابای من هستی و من را خیلی دوست داری و هوای من را داری و من برات مهم هستم و می خوای رشد کنم فلان کار را برام انجام بده"
خیلی حس شیرینی هست، یه حس فوق العاده، یه حس بی نظیر (قبلا هم اشاره کرده بودم در "اینجا" و"اینجا" و "اینجا")
پ.ن : " نکته صد و چهل وسوم : اول خداوند یادی از بنده اش کرده"
پ.ن 2: " نکته دویست و پنجاه و هفت : خدااااااااا [بندگانِ من]"
پ.ن 3: " نکته دویست و پنجاه و ششم : خداااااااا [غریبِ قریب]"
پ.ن 4: " نکته دویست و شصت و چهارم : خدااااااااااا [خدایا مواظبت هستم...]"
