نکته هشتاد و دوم : تسلیم محض بودن (آزمون ولایت پذیری)

یاران امام زمان (عج) دارای ویژگی های زیادی هستند که به سادگی در افراد جمع نمی شوند . یکی از ویژگی های یاران امام زمان (عج) در زمان ظهور ، تسلیم محض بودن آنها نسبت به حضرت است در حدی که « هارون مکی » یکی از اصحاب امام صادق (ع) نسبت به ایشان داشت .

روزی « سهل بن حسن خراسانی » خدمت امام صادق (ع) رسید و عرض کرد : چه چیزی شما را باز می دارد از اینکه حق مسلم خود (حکومت و خلافت) را به دست آورید ، در حالی که صد هزار شیعه آمادة جنگیدن در اختیار شما هست ؟! حضرت برای امتحان او دستور فرمودند تا تنور را روشن کنند . وقتی آتش در تنور یرافروخته شد و شعله اش بالا گرفت ، به آن مرد خراسانی دستور دادند که وارد تنور شود . او که پنداشته بود امام از سخنان او غضبناک شده و قصد مجازاتش را دارند ، عرض کرد آقا مرا ببخشید ، به آتش عزابم نکنید ! در همین اثناء هارون مکی وارد شد . در حالی که کفشهایش در دستش بود ، پس از عرض سلام به امام صادق (ع) و پاسخ ایشان ، حضـرت بـدون هیـچ مقـدمه و تــوضیـحـی بــه او فــرمـودنـد : کفشهایـت را بگـذار و داخـلتنور بنشین !

 

او هم بدون تأمل و پرسشی این کار را انجام داد . امام (ع) در این حال با آن مرد خراسانی به گفتگو پرداخت ، و دربارة خراسان مطالبی به او فرمود که گویی شاهد و ناظر بر آن بوده است . سپس به سهل بن حسن فرمودند : برخیز و داخل تنور را بنگر ! او دید هارون مکی چهار زانو داخل تنور نشسته و با دیدن امام (ع) و سهل بن حسن به آنها سلام کرد . آنجا بود که حضرت صادق (ع) از مرد خراسانی پرسیدند : در خراسان چه تعداد مثل هارون دارید ؟ او گفت : قسم به خدا یک نفر هم اینگونه نداریم آنگاه حضرت فرمودند : « اما انا لا نخرج فی زمان لا نجد فیه خمسه معاضدین لنا ، نحن اعلم بالوقت » ( آگاه باشید که ما در وقتی که «حتی » پنج نفر یار و کمک کار نداریم ، خروج نمی کنیم .ما نسبت به وقت (خروج)آگاه تر هستیم.

تسلیم بودن تا این حد نسبت به امام (ع) ، خصوصیتی است که کمتر میان دوستان دیده می شود و نشانة کمال ایمان است . 

 

بحارالانوار، ج ۴۷، چاپ بیروت، ص ۱۲۳، ح ۱۷۲، باب ۲۷ -

سفینه البحار، ماده هرن - منتهی الامال، ج ۲، ص ۲۶۷، چاپ هجرت.