نکته صد و هفتاد و چهارم : چه کسی ظرف ها را خواهد شست؟
سلام
جنابِ آقای مهندس ( شاید هم دکتر) ، اینکه مامانت از شما انتظار داره وقتی میای خونه تو راه دو تا دونه نون بگیری انتظار زیادی هست عایااا؟؟!!
سرکارخانم دکتر(شاید هم مهندس)، کمک کردن در خانه- بویژه شستن ظرفها- مایه ی ننگ است عایااا؟؟!!
انتظار داری کل فک و فامیل و دوستان و آشنایان آماده به خدمت باشند که شما داری مثلا برای آزمون دکتری می خونی؟ یا اینکه چون در دانشگاه قبول شدی کل هزینه ی تحصیل که هیچ هزینه های جانبی و فرعی هم خانواده متقبل شوند؟
حالا فرض کنیم خانواده کل هزینه ی دانشگاه تو را پرداخت کردند و شما هم با سعی و تلاش شدی یه مهندس یا کارشناس و یا کارشناس ارشد و یا حتی دکتر... خب حالا می خوای در مقابل این همه زحمت که خانواده برای تو کشیدند چیکار کنی؟ دو تا نون گرفتن و یا شستن ظرفها و جارو کردن؟؟؟؟؟ اصلا چه کاری بلدی بکنی؟؟؟؟ آنوقت سر داستان دو تا نون گرفتن صدات گوش فلک را کر می کنه : "ایهاالناس ببینید از آدم چه توقعات بیجایی دارند" و یا اینکه "من با این همه درس و مشغله بلند شوم برم دو کیلو میوه بگیرم مگه من بیکارم!!!"
اولا فقط شما شدی باکار و بقیه بیکار ؟؟؟ مثلا پدر و یا مادرت بیکارند که می روند نون و یا میوه می گیرند؟
دوما چطور هست که انتظارات پدر و مادر از شما "توقع بیجا" هست اما توقعات بیجای شما از پدر و مادر "وظیفه و تعهد" آنهاست؟
یکی از بزرگترین خیانت هایی که والدین در حق فرزندانشون می توانند انجام بدهند همین "لوس و بچه نه نه " بار آوردن و یا به بیان بهتر "بی منطق " بزرگ کردن فرزندانشون هست حالا فرض کنیم پدر و مادر جور این بچه ی لوس را کشیدند اما اون دختر و یا پسری که قراره با ایشون ازدواج کنه چه گناهی کرده؟؟؟ و یا حالا که ازدواج کرده باید با این بچه ی لوس چکار کند؟؟؟
پ.ن : به قول استاد پناهیان "فرزند مادر"(همون بچه نه نه خودمون)
پ.ن 2: داداش گلم بلند شو برو دو تا نون سر کوچه بگیر
پ.ن 3: خواهر عزیزم شما هم برو ظرف ها را بشور و یه دستی به سر و وضع خونه بکش..
پ.ن 4: حتما مطالعه کنید " توقع یا تعهد "
پ.ن 5: بعضی از دخترها، شوهر نمی خوان بلکه "بابا" میخوان ...
پ.ن 6: بعضی از پسرها، زن نمی خوان بلکه "مامان" می خوان ...
پ.ن 7: مهم نیست که ظرف ها را چه کسی خواهد شست مهم اینه که شما به "تعهدات" خودت پایبند باشی و درک درستی از زندگی داشته باشی
پ.ن 8: اولین عکس مربوط به شخصیت "والتروایت" در فیلم "افسار گسیخته" هست که احتمالا بهش گفتند بره ظرف ها را بشوره و یا نون بگیره.( حتما بر روی "والتروایت" و "افسار گسیخته" کلیک نمایید).
آدم از دست این توقعات بیجای نسلای جدید به تنگ میاد توقع که هست بجا هم که نیست تبدیل به وظیفه هم که شده از لحاظ اونا، طرف مقابلشونم که پدرمادرای نازنینه دیگه حرص آدمو درمیارن، کی گفته که پدرمادرا باید جهیزیه ی دختر یا پسراشونو بدن؟ یا هزینه های گزاف تحصیلیشونو؟ یه وقت هست خونواده پولداره دوست داره کمک فرزندش کنه تازه در این مورد هم نباید وظیفشون تلقی بشه دارن یه لطفی می کنند ولی یه وقتی درتوان خونواده نیست فرزندا اصلا حق ندارن توقع داشته باشن چون که بیجاست چه برسه به اینکه بخوان فشار بیارن یا بد برخورد کنند با والدینشون
البته الان جزء فرهنگ خونواده های ایرونی شده که متاسفانه نادرسته از لحاظ من ... همین رسمای جهیزیه خریدن قبل ازدواج، دخترپسر می خوان زندگی مستقلی داشته باشند دیگران باید جورشونو بکشند ...