نکته دویست و پنجاه و هفت : خدااااااااا [بندگانِ من]

سلام

گاهی وقت ها آدم یه چیزهای داره که قسمتی از وجودش هست مثلا همسر و فرزندان( بویژه فرزندان کوچک) و یه پوشش حمایتی سنگینی نسبت به اون ها دربرابر حوادث و رخدادها ایجاد می کنه و همه جانبه از اون ها حمایت می کنه حتی در اشتباهات و خطاها ... و اینجوری خطابشون می کنه : "همسرِ من ، فرزندِ من، مادرِمن ، پدرِ من و..."

بسم الله الرحمن الرحیم

"وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی"

و هر گاه بندگان من، از تو در باره ی من بپرسند

*********

این "ی" کلمه ی "عبادی" خیلی خیلی معنی داره خدا می خواهد بگوید:

" بندگانِ من

شماها مال من هستید...

" کجا می خوای برید؟؟؟

من از مادر به شماها مهربان تر هستم!!!

آیا مهربان تر از من پیدا خواهید کرد؟؟؟ "

پ.ن : همانطور که قبلا بیان شد قرار شد بر روی آیه ی 186 سوره ی بقره کمی تامل کنیم (اصل آیه در نکته ی قبل بیان شده است )

پ.ن 2: کلمه ی "عباد" را در قرآن جستجو کردم : "106 مورد در 104 آیه در 40 سوره ی قرآن آمده است" . حدودا 20 مورد اولیه را بررسی کردم و متوجه شدم که اکثرا در این 20 آیه خداوند از بخشش، رحمت، هدایت، قبول توبه و... سخن گفته است.

پ.ن 3: " تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل ..."