نکته 432: چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم20 [کارهای خوبی که ما را به جهنم می برد!]
سلام
دیروز توی یکی از جلسه های مهم زندگیم بودم و داشتم درمورد خودم توضیح می دادم که ناگهان این جمله را دهان مخاطب مقابلم شنیدم : " مشک آنست که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید..."
یکه خوردم و ترسیدم از خودم. می دونید چرا؟
ما کارهایی که انجام می دهیم اغلب دو گونه هست : 1- درست 2- نادرست؛ تکلیف کارهای نادرست که معلومه ، باید توبه و جبران کنیم .
اما کارهای درست، به نظرم بدبختی تمام بشر به خاطر کارهای به " ظاهر درست" و حتی " کاملا درست" هست، کارهای به ظاهر درست که تکلیفش مشخص هست، ظاهری خوب اما باطنی نادرست می شود "ریا" و "نفاق"؛ کارهای کاملا درستی که انجام می دهیم اما موجب "عُجب" و"کبر" شود نتیجه اش می شود یک کار غلط! (یعنی کار درستمون موجب غرورمون میشه)
پ.ن : ما باید دو تا توبه کنیم، یکی برای کارهای غلط، یکی هم برای کارهای درستی که تا آخر کار "اخلاص" در آنها را رعایت نکردیم.
پ.ن 2: هرگاه دیدیم در صحبت هایمان زیاد " مَن ... مَن" می کنیم بدونیم که "منیت" بر ما حاکم شده است و یادمون باشه که یک "عبد" هیچوقت "من" نمی گوید.
پ.ن 3: دعا کنیم در حق همدیگر تا با یک عالمه "کار خوب" به جهنم نرویم بلکه با اندکی "اخلاص" وارد بهشت و همنشین "اهل البیت" شویم"
پ.ن 4: چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم 5 [کلیک نمایید]