نکته دویست و نود سوم : هنر :)

میدونی هنر چرا هنره؟

چرا اینقد ارزشمنده؟

چرا اینقد میتونه تاثیر گذار باشه؟

میدونی چرا از خوندن فلان رمان بی سر و ته، اینقد لذت میبری؟

میدونی چرا گوش دادن به فلان آهنگ اینقد به دلت میچسبه؟

میدونی چرا نگاه کردن به فلان عکس یا نقاشی لبخند رو لبات میاره، کیفور میشی؟

چرا با خوندن یه شعر اینطور به وجد میای؟

من فکر میکنم به خاطر اینکه، به تو هیچی نمیگه، صراحتا، بهت تذکر نمیده، پند اخلاقیش رو نمیکوبه تو صورتت

فقط تو رو با خودش همراه میکنه، دستت رو میگیره، میری به یه سفر، به یه دنیای دیگه، و تو اون سفر هست که خودت رو میشناسی، بدون این که هنرمند بهت گفته باشه یا ازت خواسته باشه... و نکته ی هیجان انگیز قضیه اینجاست که هر اثری واسه هر کسی یه معنی ای داره، یه نتیجه ای میده، هر کسی آزاده خودش تصمیم بگیره، خودش فکر کنه، که منظور هنرمند چی بوده!

نمیخوام ارزش بقیه ی کارها یا بقیه ی کتاب ها رو ببرم زیر سوال، چون من خودم کتاب تو حوزه ی روانشناسی زیاد خوندم

ولی قبول کن، 

هنر 

یه چیز دیگه ست

:)

امیدوارم یه روزی واعظ کمتر داشته باشیم و هنرمند بیشتر :)

 پ.ن : برگرفته از "اینجا" (وبلاگ ارزشمندی است.)