نکته 418: چای ایرانی
سلام
پارسال که همراه خانواده رفته بودیم زیارت امام رضا علیه السلام، بعدش رفتیم شمال ( برای ما یزدی ها شما یک معجزه تلقی میشه!) آخرای سفر بود که اقدام به خرید چای ارگانیک و اصیل لاهیجان کردیم و دو بسته یک کیلویی خریدیم (یکی برای خانواده خودمون یکی هم برای خانواده خواهر بزرگی). چایی خوبی بودند البته فقط برای یکبار خوردن! هر وقت توی خونه دم می کردیم اون را به عنوان دمنوش حساب می کردند و بعد می گفتند حالا یه چایی تازه دم "خودمونی" بیارید بخوریم!!!!
به این فکر می کردم که چی شده چای اصیل ایرانی شده "دمنوش" و چای هندی و سیلانی شده چایِ "خودمونی" ؛ بعد یاد این صحبت کارشناس تغذیه افتادم که می گفت : " ذائقه ما ایرانی را عوض کردند، ذائقه ما از خورشت و سوپ و کوکو شده پیتزا و برنج هندی و ..." احتمالا چای هم شامل این قضیه شده است! البته لازم به ذکر هست که هر دوبسته را خودم خوردم و با افتخار می تونم اعلام کنم که ذائقه ام را تا حدودی "درست" کردم.
پ.ن : البته هیچ چیز نمی تونه جای "چایِ قلب پهلوی خاتون" را بگیرد.(لینک)
سوال : فرض کنید شما هیچ محدودیتی (مالی، قانونی، عرفی و حتی شرعی) ندارید، آنوقت مراسم عروسی خودتون را چجوری برگزار می کردید؟ (کجا باشه؟ چجوری باشه؟ شام چی باشه؟ چه ماشینی سوار باشید؟ آرایشتون چی باشه؟ توی هتل باشه یا باغ؟ چند نفر دعوت باشند؟ و....)
خواهش: نظرات خودتون را بیان کنید و از دوستانتون هم بخواهید بیان اینجا و در مورد "مراسم" آرزوی مراسم عروسیشون توضیح بدهند.
بخوانید : در چشم پیامبر (لینک)
برف دونه
