نکته 358 : هدیه سال نو [ادامه مطلب]

سلام

چند سال پیش تصمیم گرفتم برای عید نوروز به اطرافیان هدیه ای بدهم

سال اول پول نو بود؛سال دوم به جای اینکه یک مبلغ زیادی پول بدهم مثلا هزار تومن ، پول های را خردتر کردم مثلا تبدیلش کردم به صد تومانی و پنجاه تومنی و دویست تومنی ، همه را با هم قاطی کردم و تعارفشون می کردم که هر چی می خواهند بردارند ( عکس العمل ها جالب بود  بعضی ها وقتی این همه پول می دیدند تعجب می کردند و بعضی ها یکی بر میداشتند بعضی ها ... )

اما پارسال یه کار جالب کردم دیدم پول دادن خیلی عامیانه هست سعی نشستم فکر کردم وبه یک نتیجه جالب رسیدم و یک سری دفترچه های یادداشت دویست برگی پیدا کردم دو همراه با اتود کادو پیچ شده بهشون هدیه دادم و البته به خودم هم J

الان آخرهای سال هست و حدود 70 درصد دفترچه پر شده است بعضی از مطالب مهم توش نوشته شده است مثل دلنوشته هایی که در روز پنجشنبه در حرم امام حسین (ع) نوشتم و یا خاطراتی که در پیاده روی اربعین نوشتم و یا برنامه ریزی هایی که برای زندگی آینده و یا برنامه های روزانه ... خیلی از صفحات هم نقاشی شده و توش خزعبلاتی توش نوشتم و خیلی از صفحات که هنوز خالی هست

فکر می کنم وقتی در محضر خدا حاضر شدیم خدا یه نگاه بهمون می کنه و دفتر اعمالمون را باز می کنه و شروع می کنیم به برگه زدن و خدا ازمون سوال می کنه که این دفتر زندگیت چند برگه؟  چطوری پر کردی؟  و من شروع می کنم به پاسخ دادن که ...

الان که به دفترچه ی امسال نگاه می کنم می بینم از دفتر 200 برگی حدود 140 تاش را نوشتم حدود 50 تاش خلاصه نویسی های تمرینات زبان انگلیسی، 10 تا خاطرات خدمت سربازی، 15 تاش خاطرات پیاده روی اربعین، نزدیک 30 تا صفحه هم خلاصی نویسی سخنان شهید بهشتی- کتاب دغدغه های فرهنگی و .... و بقیه مربوط میشه به برنامه ریزی های کلی و جزئی

اگه فقط خواسته باشم به امسال را برای خدا توضیح بدهم براساس دفترچه چگونه می تونم 60 صفحه خالی را توضیح دهم و یا اون صفحات سیاه را ...

تنها چیزی که می تون بهش افتخار کنم همون 15 صفحه مربوط به امام حسین (ع) هست و دیگر هیچ ..