نکته صد و سی و چهارم : بدون عشق جهان جای زندگانی نیست...
توان گفتن آن راز جاودانی نیست *** تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست
پراز هراس و امیدم که هیچ حادثه ای *** شبیه آمدن عشق ناگهانی نیست
زدست عشق به جز خیر بر نمی آید *** وگرنه پاسخ دشنام، مهربانی نیست
درختها به من آموختند فاصله ای *** میان عشق زمینی و آسمانی نیست
به روی آینه ی پر غبار من بنویس *** بدون عشق جهان جای زندگانی نیست
" فاضل نظری و ابراهیم حاتمی کیا"
پ.ن : جنس این پست به درد "martt.ir" می خورد اما به دلیل وجود لایه های عمیق
فلسفی، عرفانی و عشقانی در شعر و در فیلم در اینجا قرار دادم.
پ.ن 2: "عشقانی" بر وزن " عرفانی" می باشد.
پ.ن 3: تحلیل عمقی و لایه ای آزاد است.