**************
**************
و [ امام خمینی ] میفرماید:
"مناجات شعبانیه را خواندید؟
بخوانید آقا!
مناجات شعبانیه از مناجاتهایی هست
که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند،
انسان را به یک جایی میرساند ...
همه ائمه هم به حسب روایت میخواندند."
پ.ن : از دوستان و بزرگواران خواهشمندم در این ماه کمی هم به "مناجات شعبانیه" بپردازند.
پ.ن 2: ارزش این مناجات را کسانی می دانند که به چهارجلسه سخنرانی امام خمینی با عنوان "تفسیر سوره حمد" گوش داده اند.
ده ساله بودم که دخترْ خاله ی بیست ساله‌ام مُرد.
تا چند سال بعد از آن گمان می‌کردم بیست سالگی آخر دنیاست
و من هم در بیست سالگی خواهم مُرد.
بیست و دو ساله بودم که یادم افتاد دو سال از موعد مقرر گذشته است
و هنوز زنده‌ام...
هر شب به حساب خود رسیدگی کن
قال الکاظم علیه السلام :
"«لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِب نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ
فَاِن عَمِلَ خَیراً اِستَزادَ اللهَ مِنهُ وَ حَمِدَالله َ عَلَیهِ وَ اِن عَمِلَ شَرَاً اِستَغفَر،اللهَ مِنهَ وَ تابَ اِلَیهِ"
از ما نیست کسی که هر روز به حساب نفس خود نرسد
پس اگر کار خوبی انجام داده بود خدا را شکر کند و از خدا بخواهد که آن کار را بیشتر و بهتر بتواند انجام دهد
و اگر کار بدی انجام داده بود استغفار و توبه نماید. (کافی، ج2، ص 453(
سلام
فرق است بین
"زنده بودن"
و
"زندگی کردن"
شاید در منجلاب کثافت بتوان "زنده" ماند
اما نمی توان "زندگی" کرد.
سلام
می گویند یکی از زمان های استجابت دعا
هنگام بارش باران است.
چشمانتان که بارانی شد
حتما برای .... هم دعا فرمایید.
سلام
یکی از باورهای غلط این هست که :
" اگه می خوای رابطه ات پایدار باشه هرگز انتقاد نکن!"
این حرف دقیقا مثل این حرف می مونه که:
" اگه می خوای سالم باشی هرگز دکتر نرو!"
حالا آدم اگه یه روزی مریض بشه باید کجا بره؟؟؟
یعنی اگه دکتر نریم قراره مریضی به خودی خود خوب بشه؟؟
یعنی اگه در رابطه مون با دوستان و یا همسرمون دچار مشکل شدیم انتقاد نکنیم،
رابطه به خودی خود خوب میشه؟؟
معنی انتقاد را اشتباه فهمیدیم و اون را با انتقام اشتباه گرفتیم.
انتقاد کردن از همسر و یا دوستان اصول خاص خودش را دارد
متن زیر به 7 نکته ی کلیدی درباره ی انتقاد از همسر پرداخته است که البته قابل تعمیم به دوستان نیز هست.
باید باور کنیم که انتقاد مانند هدیه می ماند و باید از دریافتش خوشحال شویم :)
سلام
برای این که بدونی " چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم!"
باید " پیلاتس" بلد باشیم
بخوانید حکایت زیر را که برگرفته از سایت "ورود هرگونه دغدغه، ممنوع!!" می باشد.
سلام
شما را دعوت می کنم به خواندن "پولدار شدمD:" از " این روزهایم" که در وبلاگ "Daily Diary" خواندم و با اجازه نشرش می دهم. پس همین الآن تشریف ببرید ادامه مطلب...
بزرگترا یادم دادن یه راه ساده
راه ورود قلب تو باب
الجواده...
پ.ن : به قول بزرگی:
" راه حل را یادت دادند، دیگه خودت می دونی!!!"
سلام
باید تا جایی که می تونیم یه جمله را به بهترین و زیباترین صورت ممکن بیان کنیم.
هدف از صحبت کردن ؛ زخم زبان و نیش و کنایه و ... نیست.
هدف ، دریافت و ارسال مفاهیم می باشد پس
"حرفِ درست " بزن !
و
"درست" حرف بزن!
پ.ن : این کلیپ هم یه جورایی قشنگ هست :)
رهبر انقلاب:
جولان دادن برخی جوان‌های سرمست غرور ثروت
با خودروهای گران‌قیمت درخیابان‌ها
از مظاهر ایجاد ناامنی روانی در جامعه است؛
نیروی انتظامی باید برای ابعاد مختلف ناامنی برنامه داشته باشد و مقابله کند.
پ.ن : این نوع برهنگی(جولان دادن ثروتمندها) موجب درندگی( ایجاد ناامنی روانی) می شود.
بر روی عکس کلیک نمایید!
سلام
امروز صبح امتحان زبان MSRT داشتم، حدودا دو هفته برای این امتحان وقت گذاشتم. نکته ی مهمی که بعد از یک هفته مطالعه متوجه شدم این بود که برای این امتحان درست درس نخواندم و جزوه های اصلی بوسیله یکی از دوستان- که قبلا امتحان و قبول شده بود- به دستم رسید و تازه من شروع کردم به خواندن مطالبی که برای قبولی در امتحان نیاز داشتم. ( البته مطالب قبلی که خوانده بودم موثر بود اما پراکندگی و اضافات زیادی داشت.)
وقتی چهارشنبه چندین خبر متوالی و البته استرس زا مثل خبر فوت یکی از اقوام را شنیده و پنجشنبه در مراسم تدفین شرکت کردیم ، دیگر توانی برای مرور آنچه در قبل خوانده بودم ، وجود نداشت. سر جلسه وقتی به متن آخر رسیده بودم دیگه توان خواندن برایم وجود نداشت، اصلا استرس و یا شوقی برای پاسخ به سوالات نداشتم. شاید از معدود دفعاتی بود که می خواستم وقت تمام بشود و من برگه ی خود را تحویل دهم و برایم مهم نبود قبول شدن و یا قبول نشدن ....
پ.ن : بهتره قبل از هر امتحانی با کسانی که تجربه ی موفق داشته اند مشورت کنید، دو چیز در موفقیت در امتحان مهم است : 1- سعی و تلاش 2- مسیر درست
پ.ن 2: باید مواظب باشیم سعی و تلاشمان در راستای هدف باشد.
پ.ن 3 : آیت الله بهجت (ره) را با یک مرتاض هندی مقایسه کنید ( هر دو صاحب کرامت ، هر دو رنج ریاضت کشیده و ...)
پ.ن 4 : شاید " امید" مهم ترین قسمت کار باشد وگرنه شما حوصله ی خواندن متن را نداری چه برسد پاسخ به سوالات ...
پ.ن 5 : exhausted (کلیک نمایید)
بسمک
بچه های امروز را نگاه کنی نی نای نای را همه به خوبی میشناسند. در جمع که قرار میگیرند بزرگترها میگویند: مامان جان، یه کم برامون برقص! و همه با هم شروع میکنند به دست زدن و نی نای نای خواندن!
علی رضا، بابا، صلوات بفرس. اللهم صل علی محمد و آل محمد.
و شروع میکند به مد مد مد گفتن!(محمد به زبان کودکانه ی خودش)
مادربزرگش دیشب تعریف میکرد: حواسم پی کارهای خودم بود. علی رضا هم دور بازی بود. با صلوات اول اذان که از مسجد شنید، شروع کرد به مد مد مد! به من هم یادآوری کرد صلوات بفرستم.
ما شاء الله. لاحول ولا قوه الا بالله...
زندگی بعضی ها دچار ویرانی و نابودی
شده. خودشان خیال می کنند زندگی
خوبی دارند. چرا که هیچ وقت شهامت لازم برای بررسی
زندگی شان را ندارند. فکر می کنند همین که عمرشان در حال سپری شدن و امورات شان در
حال گذران است، زندگی جریان دارد. نظافتشان را به موقع رعایت می کنند. نوبت به
نوبت حمام می روند، ماشین لباس شویی و ظرف شویی شان هر روز کار می کند، مسواک
شبانه شان ترک نمی شود. از طریق موبایل با جهان فناوری عقد اخوت بسته اند، هر روز
حساب های بانکی شان را چک می کنند و هر شب بین کانال های تلویزیون و ماهواره می
دوند و جست و خیز می کنند. پس گمان می کنند زندگی جریان دارد. اما آن ها هیچ وقت
نتوانسته اند فرق آرامش را با آسایش متوجه شوند.
اما اگر با شجاعت برای لحظه ای با حقیقت زندگی شان
رو در رو شوند باور خواهند کرد این زندگی، دوست داشتنی نیست. آن ها در زندگی تنها هستند. معنویت و
عطر خدا در زندگی شان حضور ندارد. فرصت خلوت و فکر کردن به خود و دیگران
را از دست داده اند. همیشه دلهره و استرس دارند. مدام
در حال دویدن به سمت ناکجاآبادی هستند که
خودشان هم نمی دانند کجاست. همیشه عجله دارند. گاه و بیگاه
پژمرده و افسرده می شوند. هیچ وقت نمی توانند به دیگران
اعتماد کنند. همیشه نسبت به دیگران احساس عقب افتادگی دارند. به
همه چیز و همه کس بی تفاوف هستند. مسائل جدی را شوخی می گیرند و روی شوخی های
زندگی حساب ویژه باز می کنند. هدایت زندگی در اختیار آن ها نیست. درست مثل ماشینی
که در مسیر سقوط به دره، فرمانش قفل کرده و ترمز نمی
گیرد. ارزش ها برای آن ها رنگ باخته. دیگر از ایثار و انفاق و وقت گذاشتن برای
مردم لذت نمی برند. آن را کاری زائد و بی خاصیت و مخالف عقل می دانند. آن چنان بی رمق جاده زندگی را طی می کنند که بقیه را هم به هراس
و وادادگی می کشانند. پشت برخی آیین ها و رفتارهای مدرن سنگر می گیرند تا پوچ بودن زندگی شان را پنهان کنند. از طبیعت
هیچ چیز نمی فهمند. نه صبح علی الطلوع دارند و نه نیمه شب آرام. اینگونه زندگی
کردن ویروسی است مسری که می تواند بقیه اجتماع را هم فلج کند .
مقابله کردن با این سبک زندگی باید در دستور کار همه مردم باشد.
باید با این زندگی مبارزه کرد .
برگرفته از سایت " به بهانه ی فرهنگ " استاد ارجمند جناب آقای"سیدمهدی سیدی"
