*** در حیرتم که چه نویسم روی سخنم با کیست؟ با خفته است یا بیدار؟ اگر خفته است خفته را خفته کی کند بیدار؟ و اگر بیدار است بیدار در کار خود بیدار است! وانگهی نویسنده چه نویسد که خود نامه سیاه و از دست خویشتن در فریاد است.
پیری و جوانی چو شب و روز برآمد ماشب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم.
پ.ن : شهید لفظی عربی وصیغه
مبالغهاز ریشه
«شَهَدَ» و به معنای شاهد و حاضر بودن و گواهی دادن است. صیغه مبالغه بر این دلالت
دارد که عمل گواه بودن از آن فرد زیاد صادر میشود.