نکته صد و هفدهم : عید، دعا، پیمان، برنامه ریزی و بسم الله...

سلام

عید : تولد امام رضا علیه السلام بر همه ی دوستان مبارک باشد.

دعا : ان شالله به برکت عنایات امام رضا علیه السلام بتوانیم سرباز خوبی برای امام زمان (عج) باشیم.

پیمان : بیایید از امروز یک قرار با امام رضا بگذاریم و بعد از توبه حقیقی به ایشان قول دهیم یک " انسانِ مومن " باشیم.

برنامه ریزی : اینطور نیست که شب بخوابیم و صبح شده باشیم "عبد صالح" که یار امام زمان است (البته امامان این قدرت را دارند اما امتحان پس چطور؟ ) باید برنامه ریزی کنیم باید زیرساخت های معنوی خود را محکم نماییم ،کتاب بخوانیم ، پیش بزرگان برویم و...و صد البته توکل به خدا و توسل به اهل البیت نماییم .

بسم الله : حالا که برنامه ریزی کردیم لازمه رو به حرم امام رضا علیه السلام بایستیم و با زبان ساده ای بگوییم :

"یا امام رضا (ع) من می خوام آدم بشم برنامه ریزی هم کردم اما می دونم بدون اذن و حمایت شما اهل البیت هیچ کاری به سرانجام نمی رسه ؛ از شما می خوام که کمکم کنید و درهای ایمان و تقوا را برای من باز کنید و...

آقا من دوست دارم غلام شما باشم شما ما را به غلامی قبول نمایید..."

بر روی عکس کلیک کنید

عکس برگرفته شده از بلاگ "سادگی"

نکته هفتاد و دوم : داستان یک عنایت...

اوایل یه لیست تهیه کرده بودم از گناهانی که باید ترک کنم، یه سه چهار تایی شدند به خودم گفتم اگه اینها را ترک کنم می شوم "عبد صالح" بعد از مدتی و با هزار سختی یکی از گناه ها را کمرنگ (نه ترک صددرصد) کردم به لیست گناهان که برگشتم تا این گناه را پاک کنم دیدم بهم "عنایت شده" و چشمانم باز ؛ شروع کردم به نوشتن گناهانی که تا حالا بهشون فکر نمی کردم و یا اصلا فکر نمی کردم اینها گناه هستند و...

پ.ن1: "بیایید به ترک گناه عادت کنیم"

پ.ن2 : این عنایات ویژه بار مسئولیت آدمی را سنگین تر می کند زیرا خداوند انتظار بیشتری از ما خواهد داشت.

پ.ن3 : به قول آیت الله العظمی بهجت : اونی که می دونی عمل کن و اونی که نمی دونی را خدا از در و دیوار برات می رسونه!

پ.ن4: اهل البیت و شهدا و نیکان و صالحان به "اذن الله" کمک خواهند کرد فقط لازمه که شروع کنیم

پ.ن5: بسم الله...

 

بعدا نوشتم : (1393/09/08)

هر چه در این مسیر بیشتر قدم برداریم خداوند راه را برای ما روشن تر خواهد کرد، ان شالله به نور مطلق برسیم.

***ورود ممنوع***پست ثابت***

سلام

این وبلاگ دلنوشته های یک "خسته ی تنها" ست. بدان این بلاگ جزئی از حریم خصوصی من حساب می شود اگر خود را "مَحرم" می دانی بسم الله و اگر نه ادامه نده و خارج شو...

چیز هایی که در ذهنم است با عنوان "نکته" بیان می کنم اینها "دغدغه"های من هستند نه " لق لقه" ؛ نکات برایم ارزشمند هستند نه به خاطر درست بودنشان( که همشان نیستند) بلکه به خاطر دغدغه بودنشان.

نکته : بعضی از اوقات به دلیل مشغله زیاد کاری پاسخگویی به نظرات با تاخیر صورت می پذیرد به همین دلیل از قبل عذرخواهی می کنم .