**************
**************
سلام
امروز در قطار یه اتفاق بسیار بسیار جالب و حیرت انگیز افتاد، یه مهندس حدودا ۵۵ تا ۶۰ ساله هم کوپه ای ما بود، یه مهندس سطح یک [بالاترین سطح نظام مهندسی] ، کارشناس عالی رتبه ی قوه ی قضائیه، معلم و مدیر، جبهه رفته و ... و الان مخالف نسبی شرایط کنونی
سلام
درباره ی "رقص مرگ" چیزی شنیده اید؟
داستان این شهید خیلی خیلی دردناک است.
من زندگی نامه ی این شهید را خوانده ام.
سنگ قبر را بخوانید.
"لینک"
امروز مراسم دفن یکی از اقوام است
ایشان از جانبازان دفاع مقدس بودند
که بعد از تحمل رنج و سختی فراوان
به جمع یاران قدیمش پیو ستند.
پ.ن : ایشان وصیت کرده اند که در روستای "طزنج" در کنار دوستان شهیدشان دفن شوند.
پ.ن 2: دوست خوب نعمت هست . (من مطمئن هستم ایشان و دوستانشان برای دیدن همدیگر لحظه شماری می کنند.)
سلام
پارسال عرفه مشهدالرضا بودیم دعای عرفه خیلی خیلی چسبید، حالمان خوب شد به لطف رافت امام رضا (ع) و امسال نگران بودم نگران یه دعای عرفه ی بی حال و بی معرفت....
رفتیم امامزاده جعفر و مداح هم "مجتبی رمضانی" بود... خدا خیرشان دهد (هم امامزداه و هم مداح را) که ما را یاد شهدا انداختند و یاد دومین سفر راهیان نور ...
پ.ن : اینقدر دعای عرفه "نکته" داشت که مانده ام کدامیک از آنها را بنویسم...
پ.ن 2: شعر پایانی مجتبی رمضانی خیلی به من چسبید با عنوان "حسین(ع) حلالم کن..." بعدا درباره ای این جمله نکاتی ذکر خواهم کرد.
پ.ن 3: این مداحی زمزمه ی راهیان نور ما شده بود...
شهید منتظر مرگ نمی ماند، بلکه اوست که مرگ را برمی گزیند.
شهید پیش از آنکه مرگ ناخواسته به سراغ او بیاید
به اختیار خویش می میرد و لذت زیستن را نیز می یابد
نه همانند کسی که دغدغه مرگ حتی آنی او را به خود وا نمی گذاردش
و خود را به ریسمان پوسیده غفلت می‌آویزد...
پ.ن : با تشکر از "مهرداد" عزیز...
بعدا نوشتم : (1393/09/10)
خدایا به همه ی ما لیاقت شهادت اعطا فرما.
