نکته دویست و سی و یکم : رحم کن و من را به حال خودم رها نکن

سلام

دیروز داشتم به خدا می گفتم که

خدایا من خودم می دونم چه حیوانِ درنده ی پست فطرتِ نامردی هستم.

خودت به من رحم کن!

ناگهان به یاد صحبت یکی از دوستان با این مضمون افتادم که می گفت :

" همیشه از خدا بخواهید که به حال خودتون رهاتون نکنه

وگرنه یه موجود وحشی می شید

که خودتون هم حتی نمی تونید تصورش را بکنید."

خدایا

خدایا

خدایا

رحم کن و من را به حال خودم رها نکن.

نکته صد و شصت و هفتم : خودت باش

سلام

"اصل فقط یکی هست"

بقیه کارها- به فرض اینکه خیلی خوب و حرفه ای کپی برداری شده باشند- بدل هستند .

هر فرد باید خودش باشد هزار تا استاد هم که داشته باشی باید خودت باشی...خودِ خودِ خودت مونالیزا ، حافظ ، فرشچیان و... اصل هستند بقیه اگه خواسته مثل آنها باشند در بهترین حالت " بدل " هستند چون اثر انگشت هر کسی متعلق به خودش هست مثل DNA ...

مثال 1: ملاصدرا، شیخ بهایی نیست. ملاصدرا، میرداماد هم نیست ملاصدرا ، میرفندرسکی هم نیست . ملاصدرا ، ملاصدرا هست ...

مثال 2: لیونل مسی ، مارادونا نیست. لیونل مسی ، لیونل مسی هست...

پ.ن : به قول دکتر رستمی : " روندها را می شود تحلیل نمود اما نمی شود آنها را کپی کرد."

 روند "مرسدس بنز" مخصوص "مرسدس بنز" است نمی شود شرکت "تویوتا " بیاید روند " مرسدس بنز " را کپی کند چون آنها " مرسدس بنز" نیستند آنها "تویوتا" هستند . می فهمی؟؟!!؟؟

پ.ن 2: خداوند هرکسی را با توجه به ظرفیتش امتحان می کند هر فردی سوالات مخصوص خودش را دارد شاید سوالها در بعضی از مواقع شبیه هم باشد اما یکی نیستند حداقل اینکه اگر سوالها شبیه هم باشند پاسخ ها متفاوت هستند.

بعدا نوشتم : (1393/09/13)

هم خودت راحت تری هم دیگران ( خودت لازم نیست سعی کنی فرد دیگری باشی و دیگران هم لازم نیست برای شناختن سعی کنند چهره ی واقعی تو را بشناسند.)

نکته صد و چهل و دوم : خودت را رها کن خدا آغوشش را برای تو باز کرده است

سلام

خدا هیچ کاری را به عهده ی آدم نمی ذاره که آدم نتونه انجامش بده ،پس اگه دیدی توی یه شرایط سخت قرار گرفتی باید بدونی که می تونی از عهده اش بربیای شاید خیلی خیلی سخت و سنگین باشه اما تو می تونی به خوبی انجامش بدی (به تفسیر-نه ترجمه- آیه ی "لا یکلف الله نفسا الا وسعها" مراجعه شود).

اصلا امتحان های سخت برای آدم های بزرگه !!! یعنی وقتی با یه شرایط سخت مواجه شدی باید بدونی که این برای تو یک فرصت است و جایزه ی (پاداش) بسیار بزرگی منتظر توست اولا لازم هست که خدا را شکر کنی ثانیا شروع کنی به تلاش و مقاومت ...

حالا که بحث امتحان شد یه موضوع مهم که مغفول مانده را بگذارید برای شما باز کنم ؛ اگه شما از چند امتحان سربلند بیرون بیایید همین امتحانات پیروز شده می شود چراغ راهنمای شما....

مثال 1- بزرگترین نعمت، نعمت "ولایت اهل البیت" است . اگه تونستی به خوبی شکر این نعمت را بجا آوری ، اهل البیت پشتیبانت خواهند شد کمکت خواهند کرد و...

مثال 2- اگه در خواندن نماز مراقبت کنی و سعی کنی نمازت را سروقت و به جماعت و با حضور قلب به جای آوری بعد از مدتی " نماز" از تو حمایت می کند و می شود "تنها عن الفحشا و المنکر"

 [خدا تنها کسی است که اگر یک قدم به سویش برداری، ده قدم به سویت پیش می آید و اگر به سمتش راه بروی، به سمت تو می دود. خدا تنها کسی است که اگر از تو محبت ببیند، زیر دینت نمی ماند و یا قدردانی شگفت و بی نظیرش تو را شرمنده می گرداند.

خدا تنها کسی است که وقتی همه رفتند، می ماند و وقتی همه پشت کردند، آغوش می گشاید و وقتی همه تنهایت گذاشتند، محرمت می شود. خدا تنها حاکم مقتدری است که برای بخشیدن گناهکار، هزاران بهانه می تراشد. هزاران وسیله می سازد و انواع عذرها و بهانه ها را به دست خطاکار می دهد تا تبرئه اش کند.]( از سید مهدی شجاعی و البته من احادیثی نیز در این رابطه دیده ام)

برای باوتن : حالا که سختی و تلخی ها به شما روی آورده است باید عقاید و باورهایتان را دو دستی مواظبشان باشی باید هاگ کنی بغلشان کنی و صد البته صبر...

مطمئن باش عقاید و باورهایت بزرگ می شوند ریشه دار می شوند و بعد از مدتی تو را بغل می کنند و مواظبت هستند

 و یقین داشته باش خدا و اهل البیت آغوششان را برای تو باز کرده اند و تو فقط لازم است خودت را رها کنی آنها (خدا و اهل البیت) منتظرت هستند تا بغلت کنند...

بعدا نوشتم : (1393/09/12)

دوست دارم در غم ها شبیه بعضی ها از بزرگواران باشم...