نکته دویست و هفتاد و هفتم : چایی نبات انتقاد [حتما ادامه مطلب]

سلام

یکی از باورهای غلط این هست که :

" اگه می خوای رابطه ات پایدار باشه هرگز انتقاد نکن!"

این حرف دقیقا مثل این حرف می مونه که:

" اگه می خوای سالم باشی هرگز دکتر نرو!"

حالا آدم اگه یه روزی مریض بشه باید کجا بره؟؟؟

یعنی اگه دکتر نریم قراره مریضی به خودی خود خوب بشه؟؟

یعنی اگه در رابطه مون با دوستان و یا همسرمون دچار مشکل شدیم انتقاد نکنیم،

رابطه به خودی خود خوب میشه؟؟

معنی انتقاد را اشتباه فهمیدیم و اون را با انتقام اشتباه گرفتیم.

انتقاد کردن از همسر و یا دوستان اصول خاص خودش را دارد

متن زیر به 7 نکته ی کلیدی درباره ی انتقاد از همسر پرداخته است که البته قابل تعمیم به دوستان نیز هست.

باید باور کنیم که انتقاد مانند هدیه می ماند و باید از دریافتش خوشحال شویم :)

نکته پنجاه سوم : دغدغه

سلام

بعضی از آدما یه حرف هایی می زنند که می تونی با تک تک سلول های بدنت حسشون کنی ؛ 

مثل " برف دونه" ی گرامی که جایی گفته بود :

"درد و دغدغه جوهر وجود آدمیه...

انسان بدون دغدغه سیب زمینه...

من نمی خوام سیب زمینی باشم..."

خوشا آن دل که از غم بهره ور بی *** بر آن دل وای کز غم بی خبر بی

تو که هرگز نسوته دیلت از غم *** کجا از سوته دیلانت خبر بی؟

پ.ن: بعضی از آدم ها یه جورایی عارف هستند( یعنی یه جورایی عارف نیستند اما یه جورای دیگه عارف هستند)

پ.ن2: شعر هم که تابلو هست مال کیه!

 

بعدا نوشتم : (1393/09/07)

جدیدا فهمیدم که دغدغه کافی نیست؛ درد لازم است ...